Kimi çevrelerce televizyon şeytan icadı denirdi,halen daha diyenlerde var gerçi.Tek kanallı ve siyah beyaz günlerden çok kanallı renkli,bilişimin ve değişimin hızla gelişip değiştiği,birer gün arayla yeni yeni teknolojilerin çıktığı bir çağda internet sektörü,sosyal ağ denen meretler ve sitelerde bu gelişimden nasibini alarak hızla büyümekte.Bu kısa infodan sonra gelelim asıl meselemize daha doğrusu benim meseleme.
Benim yakınacağım ve müzdarip olduğum bir konu var.İnternet hayatımıza nekadarda kolaylıklar getirsede bir okadarda fuzuli ve angarya şey getirmekte.En azından ben öyle düşünüyorum.Bende bu sektöre hizmet eden biri olarak nankörlükmü ediyorum? Hayır değil,yerinde kullanıldığında nekadarda faydalı olduğunu biliyorum.Sadece işini yaparsan nekadar sağlıklı ve sorunsuz olacağını biliyorum.
Angarya ve gereksizlikten bahsettim.Hepimizin bildiği gibi son zamanlarda sosyal ağlar,arkadaşlık siteleri gibi siteler yerli yabancı farketmez tavan yapmış durumda.Bunların en bilinenleri arasında hiç şüphesiz Facebook denen zımbırtı geliyor.Bizim bildiğimiz türden yada alışkın olduğumuz türden bir arkadaşlık yada çöpçatanlık sitesi değil.Tabi biz istila ettikten sonra yavaştan o tarafa kaymakta 🙂 Bizden sonra adamlar Türkçeleştirdi siteyi daha ne olsun.
Bende birçok kişi gibi medya sayesinde,elektronik,yazılı,görsel.. tanıştım siteyle.Çocukluk ve ilkokul arkadaşlarını buluyorsun abi sloganıyla yola çıkan bir site izlenimi vermişti.Ki herkes öyle söylüyordu.Sırf meraktan üye oldum ve evet dendiği gibi arkadaşlarıma ulaştım kısa bir sürede.Eee hepsi bukadarmıydı,elbette değildi..Yaşadığın şehirdeki eş,dost,akraba,arkadaş cümbür cemaat ordaydı, e onlarda eklendi tabiki.Bittimi bitmedi,eklentiler,yamalar,oyuncaklar,app denen zımbırtılar derken aldı başını gitti site ve profil.Biryerden sonra girmeden olmuyor modundaydım.Abi kim eklemiş beni bi bakayım,mesaj gelmişmi,bakalım nasıl resim eklemiş,doğum günü nezamanmış vs vs….Birçok şey gibi biyerden sonra sitenin amacını aştığını ve bizimde buna hizmet ettiğini gördüm.Düşünsenize tamamen masa balında aşklar başlıyor bitiyordu,herşey sanaldı,insanlar doğum günlerinde kendisi bir hediye götürmektense ordaki küçük resimciklerden hediye gönderiyor ve karşı tarafı sevindiriyordu.Zaten iyicenede apaçi kaynamaya millet can sıkıntısından ulan şu kızıda ayarlıyalım,uff erkeğe bak tam benim tipim demeye başlamıştı bile.
Ben demesemde çevremde birçok örneği vardı 🙂 Dediğim gibi bu işler tam işsiz adamların,boş adamların,yada kendini daha yeni yeni ifade etmek isteyen gençlerin işiydi.Haa işeme hiçmi yaramadı yaradı elbette.Seneler sonra arkadaşlarımı görmek konuşmak onlara ulaşmak beni çok mutlu etti.Amaçta oydu zaten.
Yani kısır bir döngüye girip gereksizce vakit geçirip,yeri gelip işini gücünü aksatıp hiçbirşey olmasa bile anasayfa ve profilin arasında mekik dokumak,yada işten gelirgelmez makinayı açıp ev ahalisine bile selam vermeden direk siteyi açıp bakalım neler olmuş bugün kiim eklemiş beni vs gibi muhatbetlere girmek,x kız eklemişmi beni,y erkek bana nedemiş demek…… değildi.
Şunu anladım bu Facebook denen meret özel hayatlarıda mahvediyor.Özel hayatları gözler önüne seriyor,yaşanmışlıkları apaçık seriyor ortaya,kimsenin bilmesine gerek olmayan mevzuları millete deşifre ediyor.Haa şuda var sen oraya bunları koymaz yazmazsan gene birşey yok 🙂 ama öyle bir durumdaki herkes yazmasa olmaz,koymasa çatlar,yorum yapmasa kırılır,eklemese içi gider bir halde..
Çok şükürki bazı şeyleri anlamış ve kendime gelmiş bir durumdayım.Yakında kapatacağım müjdesini herkesle paylaşmak istiyorum.BAzı dostlarımın,arkadaşlarımın iletişim bilgilerini kaydediceğim ve kendilerine ulaşıp özelden yada başka kaynaklarca haberleşeceğimi iletmek isterim.Bakarsınız kafam atıverir gene açarım 🙂
Herşeyin hayırlısı olsun diyerek yazıma burda son veriyorum.Ve herkese facebook’ta iyi vakitler diliyorum 🙂