İnsanlar menfaatkar, insanlar boşvermiş, insanlar karşılıok beklemeden yardım etmeyi unutmuş. Karşılıokay beklemeden iş yapmayan kalmamış. Kendi çıkarına kendi işine ne geliyorsa onu yapar duruma gelmiş. Kardeşim, dostum dediğine madik atmayı adeta zevk edinmiş insanoğlu. Yardımlaşma dayanışma denen olgular yerlerde sürünüyor, hatta yerin dibinden gidiyor. Kendi dünya telaşına kapılıp etrafındaki güzellikleri bir kenara bırakmış insanoğlu. Kendi hatalarını görmezden gelip başkalarının kabahatlerini en ince ayrintisina kadar konuşur anlatır olmuş insanoğlu. Hatayı kendinde değil hep başkalarında arar olmuş insanoğlu. At gözlüklerini çıkaramamış olaylara mantıklı ve her yönden bakmayı unutmuş. Dostların arasına para girmiş. Gözlerini para hırsı bürümüş. Bunları neden yazdım onuda bilmiyorum.